از غولی در دروازه تا تانکی در خط حمله؛ کدام ستاره ها در عین تنومندی، بازیکنانی موفق در فوتبال نیز بودند؟

مرور زندگی بازیکنانی چاق در مستطیل سبز (قسمت دوم)

در همه رشته های ورزشی از جمله فوتبال، تاکید بسیاری هست که بازیکن تناسب اندام و مساله وزن را رعایت کرده تا قادر به انجام صحیح وظایفش باشد، اما در تاریخ بوده اند بازیکنانی که با وجود اضافه وزن زیاد، در زمینه های موفق عمل کردند. بوده اند.

به گزارش خبرنگار  ورزشی خبرگزاری علم و فناوری EDHA، تاکنون دقت کرده اید وقتی مشخصات فوتبالیستی حرفه ای داده می شود، خصوصیات ستاره مورد نظر از جنبه تکنیکی، سرعت، مهارت ها و سبک بازی اش برشمرده می شود. حتی بعضی اوقات قد بازیکن را هم ذکر می کنند، اما هیچگاه در مورد «وزن» بازیکن سخنی به میان نمی آید.

حقیقت این است در فوتبال چه آماتور و چه حرفه ای، «وزن» بازیکن نقش مهمی در «سرعت» اش دارد. از این رو هر تیم برای خود متخصص تغذیه و آمادگی جسمانی می گیرد تا همه نفراتش در چارچوب برنامه «خورد و خوراکی» منظم و دقیقی پیش بروند. در برخی از تیم ها، حتی این مساله مرتب تعیین و تاکید می شود و بازیکنان طبق فرمولی که از متخصص مربوطه می گیرند، وزن خود را جلوتر ازهمه، کنترل و حفظ می کنند. به این نحو می توانند بدن خویش را برای مدت طولانی یک تورنمنت و یا یک فصل، خوب مدیریت کنند.

با این همه اجازه دهید در این فرصت، کتاب تاریخ فوتبال ورق بزنیم و از این زاویه به موضوع نگاه کنیم کدام بازیکنان، به خورد و خوراک بیشتر از حد لازم، توجه و علاقه نشان داده و اصولا «چاق ترین» ستاره های تاریخ فوتبال جهان کدام بودند؟

در این باره در بخش اول، به طور کامل به ارزیابی «رونالدو نازاریو» یا همان «رونالدو اصلی و اورجینال» پرداختیم.

در این بخش که آخرین قست در این زمینه خواهد بود، مروری به دیگر ستاره های تنومند تاریخ می اندازیم که ویژگی مثبتی هم داشتند و به عبارتی تا در محدوده ای موفق عمل کردند.

*نویل ساوتال

دروازه بان در فوتبال، مسلم است که مثل مدافعان، هافبک ها یا فوروارد ها در زمین به این سو و آن سو نمی دود. تنها باید از چارچوب دروازه اش مراقبت کند و برای این منظور واکنش های خوب و به موقعی هم داشته باشد.

در سال های اخیر هم که تاکتیک های مدرنی در فوتبال ظاهرشده اند، دروازه بان ها از عقب زمین با پا، بازیسازی کرده و در «بیلدآپ» شرکت دارند. به همین خاطر اگر کمی هم اضافه وزن داشته باشند، چندان چیز عجیب و غریبی نخواهد بود.

با این توضیح باید گفت در سال های 1980 تا 1998 تیم اورتون گلری افسانه ای و البته چاق به نام «نویل ساوتال» داشت که مرد شماره یک فوق العاده ای هم بود. تا جایی که به اورتون کمک کرد فاتح 8 جام شود.

گلر ولزی آنقدر خوب بود که همواره برای تیمش به میدان رفت و در مدتی تقریبا 18 سال توانست 578 بازی برای تافی ها بازی کند.

هرچند زمانی که مطرح شد، به خاطر هیکل درشت و وزن بالای اش، مورد نقد گزارشگران بود. اما حتی آنها هم دیدند که اضافه وزن، مشکلی در پریدن و مهار توپ برایش ایجاد نمی کند.

با همین ویژگی او بعد ازترک اورتون برای چند تیم دیگر هم از جمله دانکستر، هادرزفیلد ویورک سیتی بازی کرد و جالب تر این که تا 44 سالگی که بازنشسته شد، به فعالیتش ادامه داد.

ساوتال از سال 1982 تا 1997 در تیم ملی فوتبال ولز 92 بازی کرد و با وجود وزن بالای اش، اگر گلری چالاک نبود، به این تعداد بازی ملی نمی رسید.

*یان مولبی

یان مولبی فوتبالیستی دانمارکی بود که در سال های 1981 تا 1998 فعالیت کرد. او فوتبال را از کولدینگ شروع کرد و سپس به آژاکس ملحق شد. بعد هم برای تیم هلندی 2 سال بازی کرد و به عنوان هافبکی درخشان به لیورپول پیوست.

برای آنفیلدی ها در سال های 1984 تا 1996 موفق شد 218 بازی انجام دهد و 44 گل به ثمررساند. با قرمزپوشان 4 مرتبه قهرمان لیگ شد. در سال های پایانی نیز برای برنسلی، نوریچ سیتی و سوانسی بازی کرد.

او در تقریبا تمام دوران فوتبالش، بازیکنی موفق نشان داد. اما درعین حال یکی از چاق ترین ها هم بود. این ویژگی البته در سال های آخر فوتبالش کاملا مشهود بود. ستاره اسکاندیناوی وقتی شروع به ورزش کرد 78 کیلوگرم وزن داشت، اما در سال های پایانی به 92 کیلوگرم هم رسید. به همین خاطر «سنگین وزن ترین» بازیکن تاریخ باشگاه لیورپول به حساب می آید.

مولبی در عین حال در میانه میدان سرخ ها در کنترل توپ و هدایت تیمش نقش بسیار مهمی ایفا کرد.

*بابی مان

بابی مان، بازیکنی نبود که در سال های اولیه، هیکلی تراشیده و با انعطاف داشته باشد و بعد، دچار اضافه وزن شود.

او از هم زمانی که نامش را سرزبان ها انداخت، تنومند بود. با این حال، همین مساله، جلوی خوب بودنش در فوتبال را نگرفت. «مان» در طول دوران ورزشی خود برای 5 تیم فورفارآتلتیک، اینورنس، دندی، پیترهید و فورمارتین یونایتد بازی کرد که همه اسکاتلندی بودند. مهم ترین باشگاهی که برایش بازی کرد، «دندی یونایتد» بود که در سال های 2004 تا 2007 برایش توپ زد.

ستاره اسکاتلندی که در تمام دوران فوتبالش، به عنوان مدافع بازی کرد و با وجود اضافه وزن، به هنگام بازیسازی از عقب زمین و توزیع توپ، بسیار موفق عمل می کرد. او بعد از اتمام دوران ورزشی، به کاری کاملا متفاوت با ورزش روی آورد. چرا که اکنون در شهر دندی یک راننده تاکسی است.

*مارک یاردلی

مارک یاردلی، بازیکن اسکاتلندی دیگری است که به جای حفظ وزن، خورد و خوراک زیاد را انتخاب کرد.

یاردلی، ستاره ایی بود که در تاریخ 14 سپتامبر سال 1969 در لوینگستون به دنیا آمد و از سال 1988 تا 2005 در تیم های لوینگستون یونایتد، ایست فایف، سنت میرن، اتلتیک و آلبیون رورز بازی کرد. مارک با وجود هیکل بزرگش، مهاجمی فرصت طلب بود. موفق ترین دورانش در سنت میرن سپری شد. در آنجا 68 گل به ثمررساند که برای بازیکنی چاق مثل او، این عملکردی بد نیست.

پرتال پی چی اسکاتلند درباره اش می نویسد:این روز ها بیشتر باشگاه ها دوست دارند مهاجم کم وزن و سرعتی به کارگیرند. اما در دوران یاردلی همه چیز متفاوت بود. ضمن آنکه نکته قابل ذکر درباره اش این است زمانی که در یکی از بازی ها، دچار صدمه شدو نیاز بود با برانکارد به آمبولانس برای مداوا به بیمارستان منتقل شوند، ماموران بخش پزشکی ورزشگاه به خاطر وزن زیادش نمی توانستند او را از زمین بلند کنند.

*وین شاو

«وین شاو» دروازه بان انگلیسی بود که ساندویچ هایش را بیش از حد دوست داشت. او برای چند تیم رده پایین انگلیسی توپ زد و و هیچگاه مرد شماره یک نشد. با وزنی حدود 150 کیلوگرم نمی توانست جلوی خورد و خوراک زیادش را بگیرد، اما هم تیمی هایش می گویند با وجود کم تحرکی، قدرت مدیریت خوبی در زمین داشت.

*جرون فرهوفن

یکی دیگر از بازیکنان تنومند و سنگین وزن تاریخ فوتبال جهان، «جرون فرهوفن» گلر هلندی است که هرچند سنگین بود، اما خوب دروازه اش را حفظ می کرد. او در تمام سال های که برای تیم های فولندام، آژاکس و اوترخت توپ زد، عملکرد قابل توجهی داشت.

*آدبایو آکینفنوا

یکی دیگر از بازیکنانی که نامش را به عنوان بازیکن تنومند تاریخ ثبت کرده، «آدبایو آکینفنوا» است. مهاجمی انگلیسی که از سال 2001 تا یک سال قبل در تیم های بیشماری توپ زد و گلزنی هم کرد. آدبایو آنقدر درشت هیکل و در عین حال تحرک بود که دوستدارانش لقب «تانک» را به او داده بودند.

*ویلیام فولک

دروازه بان انگلیسی که در تمام دوران فوتبالش تنها یک بار در تیم ملی انگلیس در سال 1897 بازی کرد، در سال های 1894 تا 1908 در تیم های شفیلدیونایتد، چلسی و برادفوردسیتی توپ زد و آنقدر هیکلش درشت بود که برخی او را «غول» صدا می زدند.

طبق منابعی از که از آن زمان موجود است، وی با وجود چاقی، دروازه بانی با واکنش های خوب بوده است.

*استیو مک نالتی

وقتی صحبت از چربی، حجم و گوشت اضافی می شود، افراد کمی می توانند با «استیو مک نالتی» رقابت کنند. وی که در لیورپول به دنیا آمد، برای چندین تیم از جمله لوتون، فلیت وود تاون، ترانمر روورز و یورک سیتی بازی کرده است. مک نالتی مدافع بود و به عنوان مدافع میانی بازی می کرد.

لوگ گراهام، نویسنده قدیمی انگلیس می گوید باوجود اضافه وزن، مک نالتی در دویل های هوایی بسیار دقیق و مسلط عمل می کرد. ضمن آنکه قدرت هدایت بالایی در تیمش داشت.