بحران کمبود پرستار در کانادا

کارشناسانِ نظام درمانیِ کانادا پس از انجام یک مطالعه آماری دریافته اند 70 درصد از مردم این کشور نگران عدم دسترسی به مراقبت های بهداشتی ضروری و کارآمد هستند و یکی از عواملی که این معضل را تشدید می کند، کمبود پرستار در بخش های مختلف درمانیِ کاناداست.

به گزارش EDHA، در حال حاضر افزایش تقاضا برای دریافت خدمات پرستاری در کانادا بسیار بیشتر از عرضه فعلی است.

کارشناسان آماری کانادا گزارش داده اند که در سال 2021-2022 میلادی، پرستاری نسبت به هر شغل دیگری، جایگاه های خالی بیشتری در این کشور داشت و پرستاران بیش از 26 میلیون ساعت اضافه کاری داشتند.

سیستم بهداشتی درگیر با کمبود پرستار

مدل های پیش بینی نیز کمبود 60 هزار پرستار در سراسر کانادا را تا سال 2022 پیش بینی می کردند و تخمین می زنند که تا سال 2030 این تعداد تقریبا دو برابر شود و به بیش از 117 هزار پرستار برسد.

کمبود قابل توجهی در تعداد پرستاران وجود دارد و حفظ پرستاران موجود که دارای تحصیلات و تخصص لازم هستند، ضروری است.

در سال 2024، فدراسیون اتحادیه های پرستاری کانادا (CFNU)، یک نظرسنجی از 5595 پرستار انجام داد که 30 درصد آنان از شرایط شغلیِ خود ناراضی بودند و 40 درصد نیز قصد ترک پرستاری یا بازنشستگی را دارند.

بار کاری زیاد و تعداد ناکافی پرسنل

در همین حال اکثر پاسخ دهندگان به نظرسنجی CFNU این ناامیدی را به بار کاری زیاد و تعداد کارکنان ناکافی نسبت دادند. یکی از دلایل افزایش حجم کار، مراقبت از بیماران بیشتر از ظرفیت تخت است. 70 درصد از پرستاران در این کشور گزارش دادند که محل کار آنها به طور منظم بیش از ظرفیت فعالیت دارد.

حتی زمانی که بخش های مراقبتی شاهد کاهش تعداد پرستاران هستند، نیازهای بیمار تغییر نمی کند و تعداد کمتری از پرستاران باید این نیازها را برآورده کنند. پرستاران همچنین تحت تاثیر کمبود در سایر بخش های بهداشتی مانند فیزیوتراپی هستند و مجبور هستند وظایف اضافی هم برای رفع نیازهای بیماران داشته باشند.

تعداد پرسنل ناکافی، بار کاری پرستار را به بالاتر از نیازهای عادی افزایش می دهد و می تواند ایمنی بیمار را نیز تهدید کند. هنگامی که کارکنان کافی وجود ندارد، پرستاران از بخش های دیگر ممکن است برای پوشش دادن این خلا متحمل بار اضافی شوند. به عنوان مثال، پرستاری که در بخش ارتوپدی مشغول فعالیت است، ممکن است به بخش مغز و اعصاب منتقل شود.

42 درصد از پرستاران در نظرسنجی CFNU در سال گذشته مجبور به نقل مکان برای انجام وظایف دیگر شدند و 40 درصد از آنها اذعان کردند برای بخش مراقبتی که به آن اعزام شده اند آموزش کافی ندیده اند.

تعداد کارکنان ناکافی بی تردید می تواند منجر به کاهش مراقبت ها از بیمار در جایی که نیازهای بیمار برآورده نشده است، شود. مثال های رایج عبارتند از تاخیر یا عدم پاسخگویی به زنگ های تماس بیمار یا کمک به مراقبت شخصی.

در همین حال، نگرانی پرستاران در مورد ارایه مراقبت های نامرغوب بر حفظ شغل توسط آنها تاثیر می گذارد زیرا ممکن است ناراحتی اخلاقی را تجربه کنند. پریشانی اخلاقی با افزایش قصد ترک شغل یا حرفه ارتباط زیادی دارد.

داشتن اضافه کاری های اجباری و نداشتن زمان مناسبت بین شیفت های کاری برای ریکاوری هم یکی دیگر از معضلات حرفه پرستاری در کاناداست.

پیامدهای کمبود پرستار

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، عوامل مرتبط با ساعت کار پرستاران بر ایمنی بیمار تاثیر می گذارد. مطالعه CFNU نشان داد شیفت های طولانی منجر به نقص در مراقبت از بیمار می شود و پرستاران کاهش قدرت بدنی، تمرکز و توانایی دلسوز بودن را گزارش می دهند. خستگی منجر به اشتباهات دارویی نیز می شود.

خستگی با خواب آلودگی و مشکل در بیدار ماندن، هم در شیفت کاری و هم در هنگام رانندگیِ پرستاران به سمت خانه پس از پایان شیفت کاری مرتبط است. این وضعیت یک خطر جدی برای بیماران، پرستاران و همه کانادایی ها در جاده ها است.

مشخص شده است که خستگی مداوم بر سلامت پرستاران تاثیر می گذارد. این وضعیت بر حضور و غیاب کاری تاثیر می گذارد که کمبود را بیشتر می کند.

کارشناسان می گویند: همه کانادایی ها باید نگران کمبود پرستار باشند و بدون تلاش برای حل این بحران جدی در نظام درمانی این کشور، توانایی کانادایی ها برای دسترسی به مراقبت ایمن و دلسوزانه به خطر خواهد افتاد.

این مقاله از The Conversation تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است.

پایان خبر EDHA