به اجرا گذاشتن بخشی از مهریه

به اجرا گذاشتن بخشی از مهریه، مسیری قانونی برای زنانی است که قصد دارند بدون مطالبه کل مهریه، صرفاً قسمتی مشخص از آن را از طریق مراجع قضایی یا ثبتی مطالبه کنند. این امکان قانونی، فرصتی برای مدیریت مالی فوری یا حفظ بنیان خانواده فراهم می آورد.

در بسیاری از مواقع، بانوان به دلایل مختلفی نظیر نیاز مالی فوری، کاهش فشار بر همسر یا حتی حفظ حرمت و دوام خانواده، تمایل به مطالبه کل مهریه خود ندارند، اما نیاز به حمایت مالی مشخص و فوری دارند. در چنین شرایطی، قانون این امکان را فراهم آورده است که زوجه بتواند صرفاً بخش یا تعدادی مشخص از سکه ها، مبلغ معینی از مهریه نقدی یا بخش کوچکی از سایر اموال تعیین شده به عنوان مهریه را به اجرا بگذارد. این اقدام نه تنها به رفع نیازهای کوتاه مدت کمک می کند، بلکه می تواند راهی برای مدیریت وضعیت حقوقی بدون وارد کردن فشار بیش از حد به زندگی مشترک یا از بین بردن کلیت مهریه باشد. این مقاله راهنمایی جامع و گام به گام برای درک و طی کردن این فرآیند حقوقی پیچیده، اما قابل اجرا را ارائه می دهد.

مبانی حقوقی و دلایل مطالبه بخشی از مهریه

پیش از ورود به جزئیات اجرایی، لازم است تا مفهوم مهریه و چرایی انتخاب مطالبه جزئی آن به درستی تبیین شود. این درک اساسی، مبنای تصمیم گیری آگاهانه در مراحل بعدی خواهد بود.

مهریه چیست و چرا مطالبه جزئی آن اهمیت دارد؟

مهریه، مالی است که مرد در زمان عقد نکاح به زن می پردازد یا متعهد به پرداخت آن می شود. این حق مالی، شرعی و قانونی است و به محض انعقاد عقد، زن مالک آن می شود. مهریه می تواند به اشکال مختلفی مانند سکه، پول نقد، ملک، یا هر مال ارزشمند دیگری باشد.

انواع اصلی مهریه عبارتند از:

• مهریه عندالمطالبه: نوع رایج مهریه است که زن می تواند هر زمان پس از عقد، آن را مطالبه کند و مرد مکلف به پرداخت آن است، مگر اینکه اعسار او ثابت شود.
• مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت آن منوط به استطاعت مالی مرد است و زن تنها در صورتی می تواند آن را مطالبه کند که توانایی مالی مرد برای پرداخت اثبات شود.

انتخاب مطالبه بخشی از مهریه، تصمیمی استراتژیک است که دلایل متعددی می تواند پشت آن باشد:

• حفظ بنیان خانواده: گاهی زن برای جلوگیری از تشدید اختلافات و حفظ روابط زناشویی، ترجیح می دهد فشار مالی کمتری به همسر وارد کند.
• نیاز فوری مالی: در مواقعی که زن نیاز مبرم به مبلغ مشخصی برای رفع نیازهای ضروری خود دارد، مطالبه جزئی مهریه می تواند راه حلی سریع تر و کم دردسرتر باشد.
• کاهش تنش: مطالبه کامل مهریه ممکن است منجر به تنش های شدید و طولانی مدت در خانواده شود؛ مطالبه جزئی می تواند این تنش ها را تعدیل کند.
• امکان مصالحه: در صورت مطالبه جزئی، احتمال سازش و توافق بین زوجین بالاتر می رود.

تفاوت های اساسی حقوقی و رویه ای مطالبه بخشی از مهریه با مطالبه کل مهریه عمدتاً در میزان دعاوی، هزینه های دادرسی، و حجم پرونده اجرایی خود را نشان می دهد. در مطالبه جزئی، پرونده ساده تر و زمان بر نیست و ممکن است با سرعت بیشتری به نتیجه برسد، در حالی که در مطالبه کل مهریه، حجم دعاوی و امکان اعتراضات حقوقی بیشتر است.

شرایط اولیه و امکان سنجی مطالبه جزئی مهریه

آیا همه انواع مهریه قابلیت مطالبه جزئی دارند؟ پاسخ مثبت است. چه مهریه نقدی باشد، چه سکه یا حتی ملک و سایر اموال غیرنقدی، می توان بخشی از آن را مطالبه کرد. برای مثال، در مهریه سکه، زوجه می تواند درخواست ۱۰ سکه از کل مهریه را داشته باشد. در مورد مهریه غیرنقدی مانند ملک، ابتدا باید ارزش روز آن کارشناسی شده و سپس معادل ریالی بخشی از آن مطالبه شود.

پیش نیازهای حقوقی برای شروع فرآیند مطالبه مهریه، چه جزئی و چه کلی، وجود عقدنامه رسمی و ثبت شده است. بدون عقدنامه رسمی، اثبات مهریه و مطالبه آن دشوار خواهد بود. شناسنامه و کارت ملی زوجه نیز از مدارک هویتی ضروری هستند.

نقش عندالمطالبه یا عندالاستطاعه بودن مهریه در مطالبه جزئی:

• مهریه عندالمطالبه: در این حالت، مطالبه جزئی مهریه مانند مطالبه کلی آن، حق مطلق زوجه است و مرد مکلف به پرداخت آن است. اثبات استطاعت مرد لازم نیست، مگر اینکه مرد خود ادعای اعسار کند.
• مهریه عندالاستطاعه: در این مورد، برای مطالبه هر بخشی از مهریه، زوجه باید ابتدا اثبات کند که مرد توانایی مالی برای پرداخت همان بخش را دارد. این موضوع، فرآیند را کمی پیچیده تر می کند، اما امکان مطالبه جزئی همچنان وجود دارد.

مطالبه جزئی مهریه می تواند راهکاری هوشمندانه برای حفظ تعادل در روابط خانوادگی و همزمان تامین نیازهای مالی ضروری باشد، بدون آنکه بار حقوقی و روانی سنگینی بر زوجین تحمیل شود.

مسیرهای قانونی برای به اجرا گذاشتن بخشی از مهریه

برای به اجرا گذاشتن بخشی از مهریه، دو مسیر اصلی قانونی وجود دارد: اقدام از طریق دادگاه خانواده و اقدام از طریق اداره ثبت اسناد و املاک. هر یک از این روش ها دارای مراحل، مزایا و محدودیت های خاص خود هستند.

مطالبه بخشی از مهریه از طریق دادگاه خانواده

این روش رایج ترین مسیر برای مطالبه مهریه است و به زوجه امکان می دهد تا با کمک دادگاه، همسر خود را ملزم به پرداخت بخش مشخصی از مهریه کند.

گام اول: تهیه و تنظیم دادخواست با تعیین میزان مشخص

اولین قدم، تنظیم یک دادخواست حقوقی است که در آن، زوجه باید به وضوح مشخص کند که قصد مطالبه چه میزان از مهریه را دارد. در این دادخواست، به جای قید کل مهریه (مثلاً ۱۴۰۰ سکه بهار آزادی)، باید دقیقاً میزان مورد مطالبه ذکر شود؛ به عنوان مثال: تقاضای مطالبه ۱۰ سکه بهار آزادی از ۱۴۰۰ سکه مهریه مورد توافق.

مدارک لازم:

• اصل یا کپی برابر اصل عقدنامه رسمی (سند ازدواج).
• اصل و کپی شناسنامه و کارت ملی زوجه.
• در صورت داشتن وکیل، وکالت نامه رسمی.

نکات حقوقی مهم در انتخاب میزان مطالبه: انتخاب میزان مهریه مطالبه شده باید با توجه به نیازهای واقعی و همچنین توانایی احتمالی زوج برای پرداخت، انجام شود. قید دقیق میزان مطالبه، از ابهامات بعدی جلوگیری کرده و فرآیند را تسهیل می کند.

گام دوم: ثبت دادخواست و تعیین وقت رسیدگی

پس از تنظیم دادخواست و پیوست مدارک، زوجه یا وکیل او باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و دادخواست را ثبت کند. پس از ثبت، دادخواست به دادگاه خانواده صالح ارجاع داده شده و برای رسیدگی به آن، وقت تعیین می شود. ابلاغیه وقت رسیدگی به طرفین پرونده (زوجه و زوج) ارسال خواهد شد.

گام سوم: تشکیل جلسه رسیدگی و صدور حکم

در تاریخ مقرر، جلسه رسیدگی در دادگاه خانواده تشکیل می شود. در این جلسه، طرفین یا وکلای آن ها می توانند دفاعیات خود را مطرح کنند. دادگاه ابتدا تلاش می کند تا طرفین را به صلح و سازش دعوت کند. در صورت عدم توافق، دادگاه پس از بررسی مدارک و شنیدن اظهارات، اقدام به صدور حکم می کند. مدت زمان تقریبی صدور حکم بستگی به پیچیدگی پرونده و حجم کاری دادگاه دارد، اما معمولاً چند هفته تا چند ماه به طول می انجامد. آثار حقوقی حکم قطعی دادگاه این است که زوج ملزم به پرداخت همان مقدار مهریه ای می شود که در دادخواست مطالبه شده بود.

گام چهارم: درخواست صدور اجرائیه و مراحل اجرایی

پس از قطعی شدن حکم دادگاه (گذشت مهلت اعتراض یا تایید در مرحله تجدیدنظر)، زوجه باید با مراجعه به دادگاه صادرکننده حکم، درخواست صدور اجرائیه را صرفاً برای بخش مطالبه شده از مهریه ارائه دهد. این اجرائیه به واحد اجرای احکام دادگستری ارجاع می شود. وظایف این واحد، ابلاغ اجرائیه به زوج و سپس پیگیری برای وصول مهریه از طریق شناسایی و توقیف اموال وی است.

مطالبه بخشی از مهریه از طریق اداره ثبت اسناد و املاک

روش ثبتی، مسیری سریع تر و کم هزینه تر برای مطالبه مهریه است، اما دارای محدودیت هایی نیز می باشد. این روش تنها در صورتی قابل استفاده است که عقدنامه رسمی باشد.

مزایا و معایب این روش برای مطالبه بخشی از مهریه

مزایا:

• سرعت بیشتر: فرآیند صدور اجرائیه ثبتی معمولاً سریع تر از فرآیند دادگاهی است.
• هزینه اولیه کمتر: هزینه های اولیه در این روش کمتر از مراجعه به دادگاه است.
• عدم نیاز به اثبات: چون عقدنامه رسمی است، نیازی به اثبات حق مهریه در دادگاه نیست.

معایب:

• محدودیت در توقیف: این روش در توقیف برخی اموال (مثل حقوق و مستمری) محدودیت دارد و نیازمند مراجعه به دادگاه است.
• عدم امکان جلب: در صورت عدم پرداخت و عدم شناسایی مال، امکان جلب زوج از طریق اداره ثبت وجود ندارد.
• عدم امکان طرح دعوای اعسار: اگر زوج بخواهد ادعای اعسار کند و مهریه را تقسیط کند، باید در دادگاه طرح دعوا کند، نه در اداره ثبت.

مراحل درخواست اجرائیه ثبتی

برای درخواست اجرائیه ثبتی، زوجه باید به دفترخانه ای که عقد ازدواج در آن ثبت شده است مراجعه کند. در آنجا، فرم های مربوط به درخواست اجرائیه را تکمیل کرده و میزان دقیق مهریه مورد مطالبه را قید نماید. به عنوان مثال، در فرم قید می کند: تقاضای صدور اجرائیه برای ۱۰ سکه بهار آزادی از مهریه.

مدارک لازم:

• اصل عقدنامه رسمی.
• اصل و کپی شناسنامه و کارت ملی زوجه.

پس از تکمیل و ارائه مدارک، دفترخانه درخواست را به اداره اجرای ثبت ارسال می کند و اداره ثبت نسبت به صدور اجرائیه اقدام می نماید.

محدودیت ها و چالش های این روش

همانطور که ذکر شد، محدودیت های اصلی روش ثبتی شامل عدم امکان جلب زوج و همچنین محدودیت هایی در توقیف برخی اموال خاص است. برای مثال، برای توقیف حقوق و مستمری زوج، باید حتماً از طریق دادگاه اقدام شود. در صورت عدم شناسایی اموال قابل توقیف از طریق ثبت، زوجه ناگزیر به مراجعه به دادگاه و طی کردن مراحل قضایی خواهد بود.

مراحل اجرایی و توقیف اموال (پس از صدور اجرائیه)

پس از صدور اجرائیه، چه از طریق دادگاه و چه از طریق اداره ثبت، مرحله عملیاتی برای وصول مهریه آغاز می شود. این مرحله شامل شناسایی، معرفی و توقیف اموال زوج و در نهایت، وصول مهریه است.

توقیف اموال زوج به میزان مهریه مطالبه شده

پس از ابلاغ اجرائیه به زوج و عدم پرداخت مهریه در مهلت قانونی، زوجه می تواند درخواست توقیف اموال زوج را مطرح کند. این توقیف باید متناسب با میزان مهریه مطالبه شده باشد.

اموال قابل توقیف

اموال قابل توقیف شامل هر نوع مال منقول و غیرمنقول است که متعلق به زوج باشد و جزو مستثنیات دین محسوب نشود. برخی از مهم ترین اموال قابل توقیف عبارتند از:

• حساب های بانکی: موجودی حساب های بانکی زوج تا سقف مهریه مطالبه شده.
• حقوق و مستمری: تا یک چهارم یا یک سوم حقوق و مستمری (بسته به مجرد یا متاهل بودن و شرایط دیگر) پس از کسر کسور قانونی، قابل توقیف است. (این مورد معمولاً از طریق دادگاه قابل پیگیری است).
• ملک: هر نوع ملک، اعم از مسکونی، تجاری یا زمین.
• خودرو: وسایل نقلیه موتوری.
• سهام و اوراق بهادار: سهام شرکت ها و اوراق مشارکت.
• جواز کسب و پروانه فعالیت: در برخی موارد و با رعایت شرایط خاص.
• سایر اموال منقول و غیرمنقول با ارزش.

اهمیت معرفی دقیق اموال توسط زوجه: زوجه با ارائه اطلاعات دقیق از اموال زوج، می تواند به تسریع فرآیند توقیف کمک کند. در این راستا، نقش وکیل بسیار پررنگ است؛ وکیل می تواند از طریق استعلامات قانونی، به شناسایی اموال زوج کمک کند.

مستثنیات دین (اموال غیرقابل توقیف)

مستثنیات دین، اموالی هستند که بر اساس قانون، حتی در صورت بدهی، نمی توان آن ها را توقیف کرد. هدف از این قانون، حفظ حداقل معیشت بدهکار است. مهم ترین مستثنیات دین عبارتند از:

• منزل مسکونی مورد نیاز: خانه مسکونی که عرفاً در شأن بدهکار و خانواده او باشد و تنها محل سکونت وی محسوب شود.
• اثاثیه ضروری منزل: لوازم و اسباب ضروری زندگی.
• آذوقه موجود: خوراک و پوشاک لازم برای یک ماه بدهکار و خانواده او.
• ابزار کار: ابزار و وسایل کار افراد حرفه ای یا کشاورزان متناسب با شغل آن ها.
• تلفن و سیم کارت: تنها یک خط تلفن و سیم کارت.
• وجوه نقد لازم: مبلغی که برای پرداخت هزینه های ضروری زندگی بدهکار و خانواده اش در زمان توقیف لازم است.

شناخت دقیق این موارد حائز اهمیت است تا زوجه وقت خود را برای توقیف اموال غیرقابل توقیف صرف نکند و از طرح دعاوی بی نتیجه اجتناب ورزد.

بررسی ادعای اعسار زوج و تقسیط مهریه

در صورتی که زوج توانایی پرداخت یکجای مهریه مطالبه شده را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت مهریه را به دادگاه ارائه دهد. این دادخواست باید به همراه لیست اموال و شهادت شهود باشد.

تأثیر اعسار بر فرآیند اجرای بخشی از مهریه: حتی اگر زوجه تنها بخشی از مهریه را مطالبه کرده باشد، زوج همچنان می تواند برای همان بخش نیز ادعای اعسار کند. دادگاه پس از بررسی ادعای اعسار و توانایی مالی زوج، ممکن است حکم به تقسیط مهریه صادر کند. در این حالت، دادگاه مبلغی را به عنوان پیش قسط و مابقی را به صورت اقساط ماهانه تعیین می کند.

مزایده و فروش اموال

اگر زوج پس از توقیف اموال، همچنان از پرداخت مهریه خودداری کند و یا توانایی پرداخت نقدی نداشته باشد، واحد اجرای احکام (دادگستری یا ثبت) اقدام به مزایده و فروش اموال توقیف شده می کند. فرآیند مزایده بر اساس قوانین مربوطه و با تعیین کارشناس رسمی دادگستری برای ارزش گذاری اموال انجام می شود. پس از فروش اموال، مبلغ مهریه مطالبه شده از محل وجوه حاصل از مزایده به زوجه پرداخت می گردد. هرگونه مازاد بر مهریه مطالبه شده، به زوج مسترد می شود.

نکات حقوقی مهم و پرسش های کلیدی (FAQ)

در این بخش، به برخی از رایج ترین پرسش ها و نکات حقوقی مهم در خصوص به اجرا گذاشتن بخشی از مهریه می پردازیم تا ابهامات احتمالی برای خوانندگان برطرف شود.

آیا پس از مطالبه جزئی، می توان باقیمانده مهریه را نیز مطالبه کرد؟

بله، کاملاً امکان پذیر است. مطالبه بخشی از مهریه، به معنای چشم پوشی از باقیمانده آن نیست. زوجه می تواند در هر زمان دیگری، برای مطالبه مابقی مهریه خود (چه یکجا و چه به صورت جزئی) دادخواست جداگانه ای به دادگاه خانواده ارائه دهد. در این دادخواست، باید صراحتاً قید شود که این مطالبه برای باقیمانده مهریه است و قبلاً بخشی از آن به اجرا گذاشته شده و دریافت شده است.

تعیین بخش قابل اجرا در مهریه غیرنقدی چگونه است؟

در مهریه غیرنقدی مانند ملک یا سایر اموال، ابتدا باید ارزش روز آن مال توسط کارشناس رسمی دادگستری تعیین شود. پس از تعیین ارزش ریالی، زوجه می تواند به میزان معادل ریالی بخشی از آن مال را مطالبه کند. به عنوان مثال، اگر مهریه یک واحد آپارتمان باشد، زوجه می تواند معادل یک پنجم ارزش روز آن آپارتمان را به صورت نقدی یا به هر شکل دیگری که دادگاه تعیین می کند، مطالبه نماید.

آیا مطالبه جزئی مهریه به معنای تمایل به طلاق است؟

خیر. مطالبه مهریه، چه به صورت جزئی و چه کلی، یک حق مالی مستقل برای زوجه است و ارتباطی مستقیم با تمایل به طلاق ندارد. زن می تواند در طول زندگی مشترک و بدون قصد طلاق، مهریه خود را مطالبه کند. با این حال، در برخی موارد، این اقدام می تواند نشانه ای از وجود اختلاف و مشکل در زندگی مشترک باشد.

محاسبه هزینه دادرسی و اجرایی برای بخشی از مهریه

هزینه دادرسی و اجرایی برای مطالبه مهریه، متناسب با مبلغ یا ارزش مهریه مطالبه شده محاسبه می شود. این به این معنی است که در صورت مطالبه جزئی، هزینه ها به مراتب کمتر از مطالبه کل مهریه خواهد بود. هزینه دادرسی بر اساس تعرفه مصوب قوه قضائیه و هزینه اجرایی نیز بر اساس درصد مشخصی از مبلغ اجرا شده (پس از صدور اجرائیه) محاسبه و دریافت می گردد.

تاثیر ادعای اعسار زوج بر مطالبه جزئی مهریه

ادعای اعسار زوج بر هر میزان از مهریه، چه جزئی و چه کلی، تأثیرگذار است. اگر زوج بتواند اعسار خود را از پرداخت همان بخش مطالبه شده اثبات کند، دادگاه حکم به تقسیط همان بخش از مهریه خواهد داد. این موضوع فرقی نمی کند که زوجه ۱۰۰ سکه مطالبه کرده باشد یا ۱۰ سکه؛ زوج می تواند برای همین ۱۰ سکه هم دادخواست اعسار دهد.

امکان صلح، سازش یا تهاتر برای بخشی از مهریه

بله، کاملاً ممکن است. در هر مرحله از فرآیند مطالبه جزئی مهریه، زوجین می توانند به صلح و سازش برسند. این صلح می تواند در قالب بخشش قسمتی از مهریه، توافق بر سر پرداخت به شیوه ای متفاوت، یا حتی تهاتر (مبادله) با مال دیگر باشد. این توافقات باید به صورت کتبی و ترجیحاً با تنظیم صورتجلسه در دادگاه یا دفترخانه رسمی شود تا اعتبار قانونی داشته باشد.

اثر پرداخت داوطلبانه زوج

اگر زوج قبل از شروع فرآیند قضایی یا ثبتی، یا در هر مرحله ای از آن، داوطلبانه بخشی یا تمام مهریه مطالبه شده را بپردازد، این پرداخت به عنوان ایفاء تعهد محسوب شده و روند اجرایی متوقف یا تعدیل می شود. رسیدهای پرداختی یا فیش های واریزی باید به صورت کتبی ارائه شود تا در پرونده ثبت گردد.

اهمیت مشاوره حقوقی تخصصی

با وجود راهنمایی های جامع در این مقاله، مسائل حقوقی پیچیدگی های خاص خود را دارند. هر پرونده ویژگی های منحصربه فردی دارد که نیازمند تحلیل دقیق حقوقی است. مشاوره با وکلای متخصص در امور خانواده نه تنها می تواند به زوجه در انتخاب بهترین مسیر کمک کند، بلکه از بروز اشتباهات احتمالی و هدر رفتن وقت و هزینه نیز جلوگیری می نماید. یک وکیل می تواند با توجه به شرایط خاص پرونده، راهکارهای مناسبی را ارائه دهد و فرآیند را به بهترین شکل ممکن پیش ببرد.

مدت زمان تقریبی فرآیند

مدت زمان لازم برای تکمیل فرآیند به اجرا گذاشتن بخشی از مهریه، به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله: مسیر انتخابی (دادگاه یا ثبت)، میزان همکاری طرفین، حجم کاری دادگاه یا اداره ثبت، و پیچیدگی شناسایی و توقیف اموال. به طور کلی، مسیر ثبتی سریع تر است و ممکن است چند هفته تا چند ماه به طول انجامد، اما مسیر دادگاهی می تواند از چند ماه تا یک سال یا حتی بیشتر زمان ببرد، به خصوص اگر با ادعای اعسار یا اعتراضات حقوقی همراه باشد.

راهکار در صورت عدم شناسایی اموال زوج

در صورتی که زوجه نتواند اموالی از زوج برای توقیف معرفی کند، می تواند از دادگاه درخواست کند تا از مراجع ذیربط (مانند اداره ثبت اسناد، بانک مرکزی، راهنمایی و رانندگی) استعلام اموال زوج را انجام دهد. این استعلام ها می تواند به شناسایی حساب های بانکی، املاک، خودرو و سایر اموال زوج کمک کند. در نهایت، اگر هیچ مالی شناسایی نشود و زوج نیز ادعای اعسار داشته باشد و دادگاه آن را بپذیرد، مهریه به صورت اقساط از وی وصول خواهد شد.

آگاهی از حقوق و مسیرهای قانونی، اولین گام برای دستیابی به مطالبات است. هرچند این فرآیند ممکن است پیچیده به نظر رسد، اما با دانش کافی و مشاوره صحیح، می توان به نتیجه مطلوب دست یافت.

نتیجه گیری

به اجرا گذاشتن بخشی از مهریه، گزینه ای قانونی و کارآمد برای بانوان است که به آن ها اجازه می دهد تا بدون ورود به فرآیندهای طولانی و پرچالش مطالبه کل مهریه، به نیازهای مالی فوری خود پاسخ دهند یا به حفظ روابط خانوادگی کمک کنند. در این مقاله، تمامی مراحل از تنظیم دادخواست تا توقیف اموال و نکات حقوقی مهم، به صورت گام به گام و با زبانی ساده تشریح شد.

با این حال، باید در نظر داشت که هر پرونده حقوقی، شرایط خاص خود را دارد و پیچیدگی های قانونی اجتناب ناپذیر است. لذا، برای اطمینان از حفظ کامل حقوق خود و طی کردن صحیح این مسیر، اکیداً توصیه می شود پیش از هر اقدامی، با وکلای متخصص در امور خانواده مشورت نمایید. این امر به شما کمک می کند تا با دیدی روشن و آگاهانه، بهترین تصمیمات را اتخاذ کرده و از حقوق خود به بهترین نحو دفاع کنید.